Bij sampling gebruikt men statistische technieken om met zo weinig mogelijk fondsen (zo efficiënt mogelijk) en tegen zo laag mogelijke kosten de referentie-index of benchmark zo goed mogelijk te benaderen.
Er wordt bij sampling dus niet belegd in alle aandelen, obligaties of andere waarden die samen een index vormen, maar in een selectie van die waarden; er wordt een dusdanige selectie gemaakt dat risico, rendement en andere kenmerken zo nauw mogelijk aansluiten bij die van de totale index.
Voor sampling wordt gekozen in gevallen waarin het te duur en/of niet goed werkbaar is om te beleggen in alle waarden uit een index. Bijvoorbeeld vanwege de slechte verhandelbaarheid of onwerkbare aantallen van bepaalde waarden; het kan dan bijvoorbeeld veel handiger zijn om in plaats daarvan vergelijkbare waarden te kopen, die beter verhandelbaar zijn dan de waarden die de officiële samenstelling van de index voorschrijft.
Zie ook: replicatie, statistiek, passief portefeuillebeheer. Vergelijk: full replication.
 Tip anderen
|
